Szczecin – Siedziba Komendy Wojewódzkiej Policji
Szczecin, ul. Małopolska 47, zachodniopomorskie
Wyróżnienie w kategorii - Utrwalenie wartości zabytkowej pojedynczego obiektu (2016)
Właściciel: Komenda Wojewódzka Policji w Szczecinie
Rys historyczny
Gmach o formach dojrzałego historyzmu wzniesiono w latach 1902-1905 z przeznaczeniem na siedzibę Królewskiego Prezydium Policji w Szczecinie. W kostiumie architektonicznym dominują elementy neogotyckie związane z lokalną tradycją – ceglany materiał elewacyjny, schodkowe szczyty, maswerki, blendy w formie tarcz herbowych. Nad portalem wejściowym znajduje się rzeźba Rolanda autorstwa Emila Cauera Młodszego z Berlina. Od 2014 roku bezpośrednim sąsiadem gmachu jest nowoczesna bryła szczecińskiej Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza.
Zakres wykonywanych prac
Szeroko zakrojone prace remontowe i konserwatorskie przeprowadzone w latach 2014-2015 objęły elewacje wraz z wystrojem rzeźbiarskim i architektonicznym, pokrycie dachu, stolarkę okienną i drzwiową, dziedzińce wewnętrzne wraz z nawierzchniami, historyczne ogrodzenie przedogródków oraz wystrój i wyposażenie wnętrza tak zwanej Sali Tradycji (dawnej sali posiedzeń). Zostały one poprzedzone analizą materiałów archiwalnych i ikonograficznych, materiałowymi badaniami laboratoryjnymi elewacji ceglanych, elementów tynkowanych i kamiennych oraz badaniami stratygraficznymi we wnętrzu Sali Tradycji.
Opis podjętych działań
Elewacje ceglane, z elementami tynkowanymi i kamiennymi, oczyszczono i zakonserwowano, poddając mechanicznemu czyszczeniu, dezynfekcji, uzupełnieniom ubytków, w miarę potrzeby z rekonstrukcją pojedynczych kształtek ceglanych, elementów dekoracji i historycznych faktur, scaleniu kolorystycznemu i hydrofobizacji. Przekazy archiwalne stały się podstawa do pokrycia dachu dachówką w typie mnich-mniszka. Prace budowlano-remontowe objęły tak zwane suche fosy przy elewacjach zewnętrznych, studzienki okien piwnicznych, wymianę instalacji sanitarnej i deszczowej pod wewnętrznym dziedzińcem gmachu. Zachowano pozostałości zabytkowej nawierzchni dziedzińca głównego, nową nawierzchnię ułożono z kostki granitowej. Wyremontowano boczny wjazd na dziedziniec z zastosowaniem historycznej kostki brukowej, wyremontowano także i zakonserwowano oryginalne ogrodzenie przedogródka. We wnętrzach poddano renowacji zachowaną oryginalną stolarkę drzwiową. Odtworzono historyczny wygląd tak zwanej Sali Tradycji, przywracając kolorystykę i dekoracje boazerii i stropu oraz podsufitowy fryz malarski.
W stale użytkowanym budynku przeprowadzono kompleksowe prace obejmujące elewacje i otoczenie, a także elementy wyposażenia wnętrz. Gmach odzyskał wyraz należny reprezentacyjnemu obiektowi użyteczności publicznej i wartości historyczne.
W stale użytkowanym budynku przeprowadzono kompleksowe prace obejmujące elewacje i otoczenie, a także elementy wyposażenia wnętrz. Gmach odzyskał wyraz należny reprezentacyjnemu obiektowi użyteczności publicznej i wartości historyczne.
Uzasadnienie
Wyróżnienie konkursowe przyznano za wysoki poziom kompleksowych i różnorodnych działań konserwatorskich, w wyniku których, między innymi, odkryto i przywrócono elementy oryginalnego wystroju wnętrza. Zrealizowany program prac konserwatorskich pozwolił na całościowe wyeksponowanie walorów zabytkowych obiektu, którym podporządkowano także prace związane z wprowadzeniem nowoczesnych standardów użytkowych.
Opracowano na podstawie: Zabytek Zadbany AD 2016 (tekst: J. Piotrowska), Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2016.
Opracowano na podstawie: Zabytek Zadbany AD 2016 (tekst: J. Piotrowska), Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2016.